The South Meraung Village

İki cesur kaşif olan Endonezya, Agung ve Arip'in yoğun, sis yüklü ormanlarında, efsanevi Güney Meraung köyüne tökezledi. Yolculukları macera ile doluydu, ancak hiçbir şey onları köyün ürkütücü sınırlarında bekleyen dehşetlere hazırlayamazdı.

Her zaman ikisinden daha cesur olan Agugn, alışılmadık bir hayvan izini izlerken çok ileriye doğru ilerledi. Güneş ufkun altına batarken, antik toprakların sırlarını fısıldayan uzun gölgeler atarken Agug, yolunu kaybettiğini fark etti. Orman karanlıklaştıkça panik yerleşti ve gece yaratıklarının sesleri, sanki tahmini ile alay ediyormuş gibi büyüdü.

Bu arada, Arip, bir şeyin yanlış olduğunu algılayan, geri izlemeye ve arkadaşını bulmaya karar verdi. Kalbi her adımda yarıştı, ormanın ağırlığı görünmeyen bir güç gibi ona bastırdı. Agung'a çağırırken, sesinin yankıları çalılık tarafından yutulmuş gibi görünüyordu ve onu rahatsız edici bir sessizlik bıraktı.

Arip'in araması onu lanetlendiği söylenen bir yer olan Güney Meraung köyünün eteklerine götürdü. Köy ürkütücü bir şekilde sessizdi, harap kulübeleri ve aşırı büyümüş yolları bir ıssızlık havası verdi. Yine de Arip köye girerken, onu gölgelerden izleyen ürpertici bir varlık hissetti.

Agung'u bulmaya kararlı, Arip bastırdı, el feneri karanlıktan kesildi. Sonunda köyün merkezinde hareketsiz duran Agugn'u gördü, gözleri görünmeyen bir şeye sabitlendi. Arip yanına koştu, ama ona dokunmak için uzandığında Agugn geri tepti, gözleri terörle dolu.

"Agung, sorun ne? Ne gördün?" Diye sordu Arip, sesi titriyor.

Agug'un sesi zar zor bir fısıltı, "Ruhlar ... buradalar. Ayrılmamıza izin vermeyecekler."

Arip, Agugn'un sözlerini anlamaya çalışırken, etraflarındaki hava soğudu ve gölgeler canlandı. Fısıltılar havayı doldurdu, her geçen saniyede daha yüksek sesle büyüyor ve daha tehditkar. Uzun zamandır gittiğini düşünen köylüler, hayalet görünüşler, gözleri içi boş ve yüzleri acı içinde bükülmüş olarak ortaya çıktılar.

Arip hemen ayrılmak zorunda olduklarını fark etti. Agug'in kolunu yakaladı ve onu köyün kenarına doğru çekti. Ancak ruhlar acımasızdı, ürpertici dokunuşları kaşiflerden korku dalgaları gönderdi. Köy değişiyor ve değişiyor gibiydi, onları umutsuzluğun bir labirentinde hapsetti.

Tıpkı Hope'un kaybolduğu gibi, Arip uzaktan hafif bir ışık gördü. Tüm gücüyle, Agung'u ona doğru sürükledi, ruhları arkalarında öfkeyle iniyor. Köyün sınırından geçtikçe, ışık onları kuşattı ve fısıltılar geceye girdi.

Panting ve bitkin, Agug ve Arip kendilerini ormanın güvenliğinde buldular. Köye baktılar, şimdi geçilemez bir sisle örtüldüler, karşılaştıkları dehşetlerin sessiz bir kanıtı.

"Bu yerden bir daha asla konuşmamalıyız," dedi Agug, sesi sabit ama perili.

Arip başını salladı, Güney Meraung köyünün anılarının sonsuza dek akıllarında kalacağını bilerek, bilinmeyente gizlenen tehlikeleri ürpertici bir hatırlatıcı.