The South Meraung Village

ในป่าทึบที่เต็มไปด้วยหมอกแห่งอินโดนีเซีย, Agung และ Arip, นักสำรวจที่กล้าหาญสองคนสะดุดกับหมู่บ้าน Meraung ทางใต้ที่ปกคลุมไปด้วยตำนาน การเดินทางของพวกเขาเต็มไปด้วยการผจญภัย แต่ไม่มีอะไรสามารถเตรียมความพร้อมสำหรับความน่ากลัวที่รออยู่ในขอบเขตที่น่าขนลุกของหมู่บ้าน

Agung ยิ่งกล้าหาญมากขึ้นของทั้งสองคนเดินไปข้างหน้ามากเกินไปในขณะที่ติดตามเส้นทางสัตว์ที่ผิดปกติ เมื่อดวงอาทิตย์จุ่มลงใต้ขอบฟ้าการหล่อเงายาวที่กระซิบความลับของดินแดนโบราณ Agung ก็ตระหนักว่าเขาสูญเสียทางของเขา ตื่นตระหนกในขณะที่ป่าเริ่มเข้มขึ้นและเสียงของสิ่งมีชีวิตยามค่ำคืนก็ดังขึ้นราวกับว่าพวกเขากำลังเยาะเย้ยสถานการณ์ของเขา

ในขณะเดียวกัน Arip รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติตัดสินใจที่จะย้อนรอยและหาเพื่อนของเขา หัวใจของเขาวิ่งไปทุกขั้นตอนน้ำหนักของป่าที่กดลงบนเขาเหมือนพลังที่มองไม่เห็น ในขณะที่เขาเรียกร้องให้ Agung เสียงสะท้อนของเสียงของเขาดูเหมือนจะถูกกลืนโดยพุ่มไม้ทิ้งเขาไว้ด้วยความเงียบที่ไม่มั่นคง

การค้นหาของ Arip นำเขาไปสู่ชานเมืองของ South Meraung Village ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีข่าวลือว่าจะถูกสาป หมู่บ้านนั้นเงียบอย่างน่าขนลุกกระท่อมที่ทรุดโทรมและเส้นทางที่รกออกมาซึ่งทำให้เกิดรัศมีแห่งความรกร้าง กระนั้นเมื่อ Arip ก้าวเข้ามาในหมู่บ้านเขารู้สึกถึงการปรากฏตัวที่หนาวเหน็บดูเขาจากเงา

มุ่งมั่นที่จะหา Agung, Arip กดไฟฉายของเขาตัดผ่านความมืด ในที่สุดเขาก็เห็น Agung ซึ่งยืนนิ่งอยู่ในใจกลางของหมู่บ้านดวงตาของเขาจับจ้องมองสิ่งที่มองไม่เห็น อาริปรีบไปที่ด้านข้างของเขา แต่เมื่อเขาเอื้อมมือไปสัมผัสเขาอืมหดตัวตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

"อืมมีอะไรผิดปกติคุณเห็นอะไร?" Arip ถามเสียงของเขาสั่นเทา

เสียงของ Agung แทบจะไม่กระซิบ "วิญญาณ ... พวกเขาอยู่ที่นี่พวกเขาจะไม่ปล่อยให้เราจากไป"

เมื่อ Arip พยายามทำความเข้าใจกับคำพูดของ Agung อากาศรอบตัวพวกเขาก็เย็นลงและเงาดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่ เสียงกระซิบเต็มไปด้วยอากาศเติบโตดังขึ้นและน่ากลัวมากขึ้นในแต่ละวินาทีที่ผ่านไป ชาวบ้านคิดนานว่าจะหายไปปรากฏตัวเป็นภาพที่น่ากลัวดวงตาของพวกเขากลวงและใบหน้าของพวกเขาบิดด้วยความเจ็บปวด

Arip ตระหนักว่าพวกเขาต้องจากไปทันที เขาคว้าแขนของ Agung แล้วดึงเขาไปที่ขอบหมู่บ้าน แต่วิญญาณไม่หยุดยั้งสัมผัสที่หนาวเหน็บของพวกเขาส่งคลื่นแห่งความกลัวผ่านนักสำรวจ หมู่บ้านดูเหมือนจะเปลี่ยนและเปลี่ยนแปลงติดกับพวกเขาในเขาวงกตแห่งความสิ้นหวัง

เช่นเดียวกับความหวังที่ดูเหมือนจะหายไป Arip เห็นแสงจาง ๆ ในระยะไกล ด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาเขาลาก Agung เข้าหามันวิญญาณโหยหวนด้วยความโกรธที่อยู่ข้างหลังพวกเขา ขณะที่พวกเขาพุ่งผ่านเขตแดนของหมู่บ้านแสงจะห่อหุ้มพวกเขาและเสียงกระซิบก็จางหายไปในตอนกลางคืน

หอบและหมดแรง, agung และ arip พบว่าตัวเองกลับมาในความปลอดภัยของป่า พวกเขามองย้อนกลับไปที่หมู่บ้านตอนนี้ปกคลุมไปด้วยหมอกที่ไม่สามารถยอมรับได้

“ เราต้องไม่พูดถึงสถานที่แห่งนี้อีกครั้ง” อากังกล่าวเสียงของเขามั่นคง แต่หลอกหลอน

Arip พยักหน้ารู้ว่าความทรงจำของหมู่บ้าน Meraung ใต้จะอยู่ในใจตลอดไปซึ่งเป็นเครื่องเตือนใจถึงอันตรายที่แฝงตัวอยู่ในสิ่งที่ไม่รู้จัก