Call of Duty değişti, ama bu kötü bir şey mi?

Call of Duty: Nostaljik bir bakış ve geleceğe bir bakış ve

Yirmi yılı aşan Call of Duty, topraklanmış askeri savaştan hızlı tempolu, aksiyon dolu kaosa dönüştü. Bu evrim, özel topluluğu içinde tutkulu bir tartışmayı ateşledi. Uzun zamandır hayranlar, serinin köklerine dönüş: klasik haritalar, basit silah oyunu ve aşırı hile içermeyen çekirdek mekaniğe odaklanmayı özlüyorlar. Tersine, daha yeni oyuncular çılgın eylem, canlı operatör derileri ve kapsamlı özelleştirme seçeneklerinde eğlenirler. Devam eden bu tartışmayı araştıralım: Call of Duty geri sarılmalı mı yoksa gelecek için mükemmel bir şekilde konumlandırılmış mı?

Nostalji ve yeni dalga

Deneyimli oyuncular genellikle Modern Warfare 2 (2009) ve Black Ops 2'yi serinin zirvesi olarak belirtiyor. Beceri yüce hüküm sürdü; Aşırı güçlü yetenekler yok, abartılı kozmetik yok, sadece çiğ silah becerisi ve titizlikle hazırlanmış haritalar.

Bunu, gelişmiş zırhlı parlak renkli operatörlerin yüksek teknoloji silahları kullanarak karmaşık hareket teknikleri yürüttüğü bugünkü Call of Duty ile karşılaştırın. İster sevilen veya nefret edilmiş özelleştirme bir dayanak noktasıdır. Üst düzey dişli arayanlar için, Eneba gibi platformlar oyun içi görünümünüzü geliştirmek için çok çeşitli morina derileri sunar.

Bununla birlikte, birçok yaşlı oyuncu, franchise'ın askeri atıcı kimliğini kaybettiğini, anime derileri ve fütüristik silahların doldurduğu neon infüzyonlu savaş alanlarından ziyade cesur, taktiksel oyuna geri dönme özlemini yaşadığını düşünüyor.

Hızlı tempolu kaos: bir nimet mi yoksa lanet mi?

Modern görev çağrısı acımasızca hızlı tempolu. Beceri tavanı önemli ölçüde arttı, slayt önleme ve gelişmiş yeniden yükleme gibi hareket teknikleri gerekli hale geldi. Yeni oyuncular canlandırıcı tempoyu kucaklarken, deneyimli oyuncular reflekslere stratejik düşünmeye öncelik verdiğini savunuyorlar. Yaygın bir şikayet, "savaş" hissinin kaybıdır, yerini askeri estetik ile arcade benzeri bir deneyim ile değiştirir.

Taktik oyun ve metodik konumlandırma büyük ölçüde çılgın hareket ve hızlı katılımlarla değiştirilmiştir. Gelişmiş hareket tekniklerine hakim olmamak, bir oyuncuyu hızlı bir şekilde önemli bir dezavantaja sokabilir.

Özelleştirme aşırı yükü?

Geçmişte, karakter özelleştirmesi minimaldi. Şimdi, oyuncular ünlü derilerden bilimkurgu karakterlerine kadar çok çeşitli operatörler arasından seçim yapabilirler.

Bazıları çeşitliliği takdir ederken, diğerleri oyunun kimliğini seyrelttiğini düşünüyor. Bir askeri atıcı ve canlı, son derece özelleştirilmiş bir estetik arasındaki keskin kontrast, birçok uzun süredir hayranlar için bir hayal kırıklığı kaynağıdır. Bununla birlikte, özelleştirme oyunculara kendini ifade etme aracı sunar ve oyunu taze hissettirir.

Orta zemin mi buluyorsunuz?

Call of Duty'in geleceği belirsizliğini koruyor. Dizi, köklerine nostaljik bir dönüşü kucaklamalı mı yoksa hızlı, son derece özelleştirilmiş bir oyun yoluna devam etmeli mi?

Potansiyel bir çözüm melez bir yaklaşım içerebilir: Gelişmiş hareket ve abartılı kozmetikten yoksun özel bir klasik mod, ana oyunun modern özelliklerini korumasına izin verirken kıdemli oyuncuları yatıştırabilir.

Call of Duty'nin başarısı, gelecek için yenilik yaparken mirasına saygı duymaya bağlı. Klasik harita remaster'larının ve soyulmuş oyun modlarının ara sıra yayınlanması bu dengenin anlaşılmasını göstermektedir.

Nihayetinde, klasik veya modern oyun tercihine bakılmaksızın, Call of Duty, yavaşlama belirtisi göstermez. Değişiklikleri, belki de Eneba gibi pazar yerlerinden şık operatör derileriyle kucaklamak, oyuncuların tüm dönemlerde dizinin tercih ettikleri tarzda tadını çıkarmasına izin verir.