EXCLUSIEF: Lost 'Dune' -script door Ridley Scott Unaarthed

Ridley Scott's Lost Dune: een 40-jarig script onthuld

Deze week is vier decennia sinds David Lynch's Dune in première, een kassa -flop die sindsdien een toegewijde cult -aanhang heeft gecultiveerd. Dit staat in schril contrast met Denis Villeneuve's recente aanpassing op groot scherm van de klassieke roman van Frank Herbert. De betrokkenheid van Ridley Scott, vóór Lynch, bleef grotendeels gehuld in mysterie - tot nu toe.

Een 13 pagina's tellende versie van Scott's verlaten Dune scenario, geschreven door Rudy Wurlitzer in oktober 1980, is opgegraven uit de Coleman Luck Archives aan het Wheaton College. Dit script, een aanzienlijk afwijking van de oorspronkelijke tweedelige aanpassing van Herbert, biedt een fascinerende blik in een heel andere duin .

Scott, vers van het succes van Alien , erfde een scenario dat zowel trouw als dramatisch niet geschikt was voor het scherm. Hij was aanvankelijk van plan om een ​​handvol scènes uit deze aanpassing te gebruiken, maar uiteindelijk in opdracht van Wurlitzer (bekend van tweebaans Blacktop en Walker ) voor een volledige herschrijving. Net als de versies van Herbert en Villeneuve, werd dit script beschouwd als het eerste deel van een saga met twee films.

Wurlitzer zelf beschreef het project als uitdagend en verklaarde dat het structureren van het verhaal meer tijd verbruikte dan het schrijven van het laatste script. Hij beweerde de essentie van het boek te handhaven terwijl hij een unieke gevoeligheid inzette. Scott bevestigde later de kwaliteit van het script tot totale film in 2021.

Talrijke factoren hebben bijgedragen aan de ondergang van het project, waaronder de dood van Scott's broer, zijn terughoudendheid om te filmen in Mexico (volgens de eisen van de laurentiis), een ballonbudget van meer dan $ 50 miljoen en de allure van Universal's Blade Runner -project. Een sleutelfactor, zoals opgemerkt in een meesterwerk in wanorde - David Lynch's Dune , was echter het falen van het script om universele toejuiching binnen Universal Pictures te verzamelen.

Dit nieuw ontdekte script presenteert een duidelijk verschillende Paul Atreides. In plaats van de broeierige figuur die wordt afgebeeld door Timothée Chalamet, is Wurlitzer's Paul een 7-jarige jongen, die een assertieve aard en 'Savage Innocence' presenteert. Zijn reis is er een van snelle groei, met als hoogtepunt zijn overtrof zelfs Duncan Idaho in zwaardvechten op 21 -jarige leeftijd. Dit contrasteert met Lynch's portret, waar Paul's kwetsbaarheid een laag spanning toevoegt.

Het script introduceert een belangrijke plotwending: de dood van de keizer dient als de katalysator voor de zich ontvouwende gebeurtenissen. Dit verschilt van het boek, waar de machinaties van de keizer het verhaal aansturen. De iconische lijn van de Baron Harkonnen, "hij die het kruidenbesturing het universum bestuurt", verschijnt in een enigszins gewijzigde vorm.

Het script bevat ook een levendige weergave van de Guild Navigator, een kruiden-aangemerkt wezen, en biedt een middeleeuwse esthetiek voor Arrakis, met nadruk op zwaarden en feodale gebruiken. De ecologische impact van het oogsten van kruiden wordt benadrukt, waarbij de focus van Villeneuve op milieuthema's wordt weerspiegeld.

Het script introduceert verschillende actievolle sequenties, waaronder een bar-vechtpartij in Arakeen, waar Paul zijn dapperheid toont. De weergave van Arakeen zelf is met name grimmiger en realistischer, met nadruk op klassenverschillen en maatschappelijk verval.

De jagerzoeker, in plaats van een klein mechanisch apparaat, neemt de vorm aan van een vleermuisachtig wezen met een cobra's hoofd, echoën van elementen uit de niet-gemaakte versie van Jodorowsky. Het geweld wordt aanzienlijk opgevoerd, met grafische afbeeldingen van gevechten en dood.

De ontsnapping van Paul en Jessica in de woestijn is een schrijnende beproeving, met als hoogtepunt een gespannen ontmoeting met een enorme zandworm. Het script laat met name de controversiële incestueuze relatie weg tussen Paul en Jessica, een punt van strijden met Herbert en de Laurentiis.

Het script wordt afgesloten met een water van de levensceremonie, met een sjamanistische figuur en een gigantische zandworm, met een mix van mystieke en ecologische elementen. De acceptatie van Paul in de Fremen -stam en zijn naderende zandwormrit worden aangegeven, maar niet expliciet getoond.

Hoewel dit script aanzienlijk afwijkt van de roman van Herbert, biedt het een unieke interpretatie, met nadruk op ecologische zorgen, politieke intriges en het complexe karakter van Paul Atreides. Het is een bewijs van de blijvende kracht van het verhaal van Herbert en het potentieel voor diverse filmische interpretaties. Het falen van het script om gunst bij de studio te vinden, kan worden toegeschreven aan zijn donkere en volwassen thema's, een schril contrast met de meer publiekvriendelijke aanpassingen die daarop volgden. Toch blijft het een meeslepend stuk filmische geschiedenis, een verloren visie op duin dat zou kunnen zijn geweest.