Çıldırdım ve Atomfall'daki herkesi öldürdüm

İngiliz kırsalında şiddetli bir çarpışma için bana katılın- Atomfall'a 90 dakikalık bir daldırma, Sniper Elite'in arkasındaki zihinler Rebellion'dan yeni hayatta kalma aksiyon oyunu. Son zamanlarda bir Kuzey Londra pubında uygulamalı oyun süresi için pint ve zevk takas ettim ve Atomfall’un açık uçlu görevleri ve rahatsız edici atmosferin ilgisini çekti. Ayrıca mermerlerimi anlık olarak kaybetmiş ve görünürdeki her ruha (masum görünümlü yaşlı bir bayan dahil) bir kriket sopasıyla saldırmış olabilirim. Açıklayayım.

Atomfall'daki her NPC, düşük homurdanmalardan önemli görev verenlere kadar öldürülebilir. Demomu kendi atanan bir görevle başladı: Bu tasarımı test edin. İnfazım? Zariften daha az. Bu dijital Cumbria'yı keşfettikten iki dakika sonra, üç gardiyan arasında kaotik bir kriket yarasası kaynaklı ölümleri tetikleyerek bir tel taktım. Liberal bir dijital bordo sıçramasıyla vaftiz edilen güvenilir yarasam, benim cinayet silahım oldu.

Musinglerim, muhtemelen hasır adama bağlı bir grup druid tarafından kesintiye uğradı. Yeni bulaşım için hazırlıksız menzil bulucular oldular. Bir. İki. Üç. Aşağı gittiler. İç Robin Hood'um Londra Pub çevremde geri dönmeden önce anlık olarak ortaya çıktı. (Hayır, henüz içmeye başlamamıştım; sadece sabah 10'du.)

Yay tatmin edici hissetti, ancak Atomfall’un yenilikçi dayanıklılık sistemi beni daha fazla ilgilendirdi. Geleneksel bir tükenme çubuğu yerine, bir kalp atış hızı monitörü eforu izler. Sprint, BPM'nizi yükselterek hedefi engeller. Daha sonra, bir yay ustalık becerisi bu etkiyi reddetti - en heyecan verici diken değil, ancak beceri ağacı karakterinizi tercih ettiğiniz oyun tarzına (örneğin silahlı gizli) uyarlayacak kadar esnek görünüyordu.

Atomfall ekran görüntüleri

13 resim Benim tek başarım mı? Bir yığın ölü druid. Hedefim? Başlangıçta belirsiz. Casterfall Woods'un amaçsız keşfi, beni eski bir madenin yakınında bir bitki uzmanı olan Mother Jago'ya yönlendirene kadar çok az şey verdi. Yol boyunca, çevresel detaylar daha büyük anlatıya ima etti: bir elektrik santrali üzerinde parıldayan, yağlı bir anomali, İngiltere'nin kıyamet sonrası durumu için görünen katalizör; Beni ormandan uzakta uyaran ürpertici bir telefon görüşmesi (çok geç!).

Yol bu tür ayrıntılarla doluydu: bir alarm sistemi ile donatılmış bir kayık, duvarlarında “kaybolmuş” kelimeleri, yakındaki bir kafatası höyüğü. Huzursuz atmosfer, korkunç bölgelere yol açan elle tutulur, uykulu ormanlardı. Fallout karşılaştırmaları yaygın olsa da, Stalker ve devam filmi daha uygun, tonal ve tasarım açısından hissediyor.

Bana bir ipucu aramak için her konuşmayı keşfetmeye teşvik edildiğiniz şekilde klasik nokta ve tıklama maceralarını hatırlatıyor. Başka bir druid katliamdan sonra (ve otlar için bahçe merkezlerine hızlı bir giriş), Jago Mother Jago ile tanıştım. Sihirli bir şekilde sihirli bir Angela Lansbury'ye benzeyen, klasik nokta ve tıklama maceralarını anımsatan kapsamlı diyaloga rağmen belirsiz cevaplar sundu. Bir atılım: Druids tarafından müstahkem kalelerinde rehin tutulan çalıntı bitki kitabı karşılığında bilgi sundu.

Serbest biçimli yaklaşımım beni yandan saldırmamı sağladı. Terk edilmiş bir benzin istasyonunun yakınındaki bir Druid devriyesi, bir el bombası, tırnak bombası ve sağlıklı bir kriket sopası eylemi içeren “Forekourt Savaşı” nı başlattı. Düşman AI en üst düzey değildi, ama katliam tatmin ediciydi. Atomfall’un savaşı keşif için daha fazla yan gösteriye benziyor.

Daha fazla druid sonlarıyla karşılaştı, ama kitap yok. On dakikalık bir arama, Atomfall’un geniş görev tasarımını vurgulayan işçilik malzemeleri verdi. Zaman zaman sinir bozucu, ancak sonuçta keşif taahhüdünde ödüllendirici.

Kendimi nihayetinde Rebellion'un oyuncuya meydan okuyan bir şey yapma yaklaşımıyla cesaretlendiriyorum. Bir yeniden yükleme ve bazı akrobatik manevralardan sonra, tuşları sadece daha fazla cephane ve bir perk noktası bulmak için aldım - kitap yok.

Kalenin derinliklerini keşfederek, yüksek rahibeyi öldürdüm, bir SMG, bir zehir bombası tarifi ve yeni bir görev çizgisinin kilidini açan bir atom bataryası aldım - ama yine de kitap yok.

Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Daha sonra öğrendim kitap, sayısız kez geçtiğim bir masada kalede kaldı. Kendi hayal kırıklığım karakterinin şiddete inişini körükledi; Zehir bataklığı canavarıyla mücadele etmek için bir tarif bularak Jago Ana'yı öldürdüm. Zaman kazandırabilirdik.

Atomfall’un çalışma zamanı önemlidir (en az 4-5 saat, ortalama 25 saat) ve çeşitli oyun deneyimleri. Demodaki başka bir oyuncu, çökmüş bir helikopter ve katil robotlarla karşılaşan tamamen farklı bir maceraya sahipti. Yüzey düzeyinde bir keşif bile derinliği ve gizemi ortaya çıkarır.

Atomfall, sizi şaşırtmış görev tasarımında ne kadar çok şımarttığınızda size ödüllendiren bir oyun gibi hissediyor. Yön eksikliği azalıyor olabilir, ancak Atomfall’un gizlenmiş görev tasarımı sonuçta ödüllendirici. Ana ve yan hedefler arasındaki bulanık çizgiler benzersiz anlatıları ve sonları teşvik eder. Sonu, Mother Jago'nun ölümü ile sizinkinden farklı olacak.

Zamanım sona erdi, ellerim kanladı, iç İngiliz: kriket sopamı elinde, işlerin kaynamasını sağlamak için pub'a çıkardım.