Dragon Quest en metafoor: ReFantazio-makers bespreken stille hoofdrolspelers in moderne RPG's

De uitdaging van stille protagonisten in moderne RPG's: een gesprek over Dragon Quest en Metaphor: ReFantazio

Senior RPG-producenten Yuji Horii (producent van de "Dragon Quest"-serie) en Katsura Hashino (regisseur van ATLUS's aankomende RPG "Metaphor: ReFantazio") bespreken de algemene achtergrond van de vooruitgang van moderne gametechnologie en veranderingen in de game-ontwikkelomgeving wordt het gebruik van stille protagonisten in games besproken. Dit gesprek is een fragment uit het onlangs gepubliceerde boekje "Metaphor: 35th Anniversary Edition of the ReFantazio Atlas Brand". Twee RPG-producenten bespreken verschillende aspecten van de vertelstijl in het genre, waaronder de uitdagingen waarmee series als Dragon Quest te maken krijgen naarmate hun graphics steeds realistischer worden.

Stille hoofdrolspelers zijn steeds minder op hun plaats in moderne games

Een van de hoekstenen van de Dragon Quest-serie is de stille hoofdrolspeler, of zoals Yuji Horii het zegt: “de symbolische hoofdrolspeler.” Stille hoofdrolspelers stellen spelers in staat hun eigen emoties en reacties op de hoofdpersoon te projecteren, waardoor de immersie toeneemt. Deze stille personages dienen vaak als stand-ins voor de speler en communiceren voornamelijk met de gamewereld via dialoogopties in plaats van gesproken regels.

Horii legde uit dat, omdat de graphics van vroege games relatief eenvoudig waren en geen gedetailleerde karakteruitdrukkingen of animaties konden weergeven, het handiger en redelijker was om een ​​stille hoofdrolspeler te gebruiken. "Naarmate games steeds realistischer worden, zien ze eruit als een dwaas als de hoofdpersoon daar maar blijft staan", merkte Horii gekscherend op.

Horii zei dat het zijn oorspronkelijke ambitie was om mangakunstenaar te worden en dat zijn liefde voor het vertellen van verhalen en zijn fascinatie voor computers hem ertoe brachten de videogame-industrie te betreden. "Dragon Quest" komt uiteindelijk voort uit Horii's passie en de setting van het spel om de plot te bevorderen door interactie met de bazen van het spel. “Dragon Quest bestaat eigenlijk uit gesprekken met de stadsmensen, met heel weinig verhaal. Het verhaal komt tot stand door de gesprekken. Dat is het leuke ervan”, legt hij uit.

Horii gaf toe dat er uitdagingen zijn bij het handhaven van deze aanpak in moderne games, omdat realistische graphics ervoor kunnen zorgen dat een niet-reagerende hoofdpersoon er misplaatst uitziet. In de begindagen van Dragon Quest zorgden de minimalistische graphics uit het Famicom-tijdperk ervoor dat spelers zich gemakkelijk hun eigen emoties en reacties konden voorstellen om de gaten op te vullen die de stille hoofdpersoon had achtergelaten. Naarmate onder andere de graphics en geluidseffecten van games gedetailleerder worden, geeft Horii echter toe dat stille hoofdrolspelers steeds moeilijker te vertegenwoordigen zijn.

"Dit is de reden waarom, naarmate games steeds realistischer worden, het type hoofdrolspelers in Dragon Quest steeds moeilijker in beeld te brengen is. Dit zal ook een uitdaging worden in de toekomst", concludeerde de producent.

De regisseur van "Metaphor: ReFantazio" is van mening dat "Dragon Quest" prioriteit geeft aan de spelerservaring

Dragon Quest is een van de weinige grote RPG-series die nog steeds een stille hoofdrolspeler gebruikt, die de hele game stil blijft, afgezien van het maken van enkele reactieve geluiden. Aan de andere kant hebben andere RPG-series zoals Persona sinds Persona 3 stemacteren voor hun hoofdrolspelers in gevechten en tussenfilmpjes opgenomen. Hashino's aankomende game Metaphor: ReFantazio zal een volledig ingesproken hoofdrolspeler hebben.

Terwijl de producenten van Dragon Quest nadenken over de beperkte emotionele expressiviteit van stille hoofdrolspelers in moderne games, prees Hashino Horii voor het toevoegen van een unieke en emotioneel rijke ervaring aan de game. “Ik denk dat Dragon Quest veel heeft nagedacht over hoe spelers zich in bepaalde situaties zouden voelen,” vertelde Hashino aan Horii, “zelfs bij interacties met gewone stadsmensen heb ik het gevoel dat de game altijd is gemaakt met spelers in gedachten, waarbij wordt nagedacht over de emoties die daarbij horen kom naar voren als iemand iets zegt.”