Zagłada: ciemne wieki wiele zawdzięcza Eternal's Marauder

Kiedy reżyser Hugo Martin zaprezentował mantrę dla Doom: The Dark Ages jako „Stand and Fight” podczas dewelopera Xbox Direct na początku tego roku, natychmiast zwrócił moją uwagę. Takie podejście wyraźnie kontrastuje z Doom Eternal , który kwitł w szybkim, ciągle poruszającym się walce. Jednak Doom Eternal wprowadził jednego wroga, który ucieleśnił tę nową filozofię - MARuder. Ten wróg, być może najbardziej dzielący z serii Doom , jest zarówno nienawidzony, jak i uwielbiany, a ja wpadam do ostatniego obozu. Uświadomienie sobie, że Dark: The Dark Eges Combat zależy od reakcji na jasne zielone światła, mechanikę kluczową dla pokonania Maraudera, przypieczętowała mój entuzjazm do gry.

Zapewniamy, że ciemne wieki nie ogranicza cię do frustrującego pojedynku podobnego do Maraudera w wiecznym . Podczas gdy wprowadza Huntera Agaddona, osłaniał i dzierżąc śmiertelny atak kombinacji, esencja trudnych spotkań Eternal przenika każdego wroga w mrocznych wiekach . Gra ponownie wyobraża sobie, udoskonala i na nowy zasady Maraudera, osadzając je w podstawowym systemie walki. Wynik? Każda bitwa wydaje się tak strategiczna, jak w obliczu marudera, ale bez podrażnienia.

Marauder wyróżnia się w zagłady wiecznej . Zazwyczaj walka Eternal obejmuje krążenie areny, wysyłanie słabszych wrogów i żonglowanie większymi zagrożeniami. Często nazywana grą zarządzania, Eternal wymaga żonglowania prędkością, przestrzenią i bronią w celu kontrolowania chaosu. Ale kiedy pojawia się maruder, wszystkie zakłady są wyłączone. Ten potężny wrogi, z siekierą i nieustępliwą agresją, wymaga twojej niepodzielnej uwagi, często w izolowanych konfrontacjach jeden na jednego. W większych potomkach najlepszą strategią jest unikanie jego ataków, wyczyszczenie obszaru mniejszych wrogów, a następnie zaangażowanie go.

Huncwot Dooma Eternala jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych wrogów w historii FPS. |. Kredyt obrazu: oprogramowanie ID / Bethesda

Stanie nie jest odpowiedzią w Doom Eternal - chodzi o opanowanie pola bitwy poprzez strategiczne pozycjonowanie. Zbyt blisko, a wybuch strzelby Maraudera jest prawie nieunikniony. Zbyt daleko, a jesteś obrzucony pociskami, choć łatwiej się uniknąć, jesteś poza zasięgiem dla jego topora. Chcesz, żeby huśtał ten topór, ponieważ jest to jedyny moment, w którym jest wrażliwy-prowadzenie naczelności. Jego tarcza energetyczna pochłania wszystkie twoje strzały, więc musisz znaleźć idealne miejsce, w którym opuści swoją ochronę. Kiedy jego oczy migają jasnozielone, to jest twój sygnał: ulotne okno do uderzenia.

Doom: Dark Eges wykorzystuje również jasnozieloną jako kluczową wskazówkę wizualną. W hołdzie oryginalnej zagłady Demony uwolnią salwy pocisków, w tym specjalne zielone pociski, które mogą być sparowane nową tarczą Zagłady Slayera, wysyłając je z powrotem do nadawcy. Początkowo jest to taktyka obronna, ale kiedy odblokowujesz system Rune Tarczyka, Parrying staje się potężnym ruchem ofensywnym, oszałamiającymi wrogami z pioruną lub wyzwalając swoje automatyczne armaty.

Prowadzenie pola bitew Dark Ages obejmuje szereg skoncentrowanych spotkań jeden na jednego z różnymi potężnymi demonami. W przeciwieństwie do walk Marauder, przetrwanie nie jest zależne wyłącznie od reakcji na zielone światła. Skuteczne użycie podstawowych narzędzi może prowadzić do zwycięstwa, ale runki tarczy podnoszą się do kluczowej części arsenalu, zachęcając do częstego używania. Integracja tego ze strategią bojową ujawnia wspólne DNA między systemem parry w Dark Eges a bitwami Eternal . Musisz znaleźć optymalną odległość, ponieważ demony nie będą strzelać z bliskiej odległości, a kiedy pojawią się zielone kule, musisz odpowiednio ustawić się, aby parować. Szybkie odruch są niezbędne, podobnie jak przeciwdziałanie huśtawce Maraudera. To skupienie przekształca twoją podróż w serię intensywnych, strategicznych pojedynków. Stoisz i walczysz, odzwierciedlając wyzwanie Maraudera.

Główną krytyką Maraudera było jej zakłócenie przepływu zagłady Eternala . Wymagało to innego podejścia niż techniki stosowane w przypadku innych wyzwań, dlatego tak bardzo to doceniam. Podczas gdy Eternal poprosił o ruch baletowy, maruder wymagał przerwy. Eternal złamał zasady strzelców z pierwszej osoby, a Marauder złamał zasady Eternala , przedstawiając ostateczny test. Chociaż podoba mi się to wyzwanie, rozumiem, dlaczego wielu uznało to za frustrujące.

Podczas gdy łowca Agaddona może najbardziej przypominać Maraudera w ciemnych wiekach , każdy demon niesie trochę przerażającego wroga Eternala . |. Kredyt obrazu: oprogramowanie ID / Bethesda

DOOM: Dark Eges odnosi się do tego, integrując różne „tańce” do walki. Każdy główny typ wroga ma swój unikalny zielony pocisk lub atak w zwarciu, wymagający różnych strategii. Na przykład Mancubus strzela do „ogrodzeń” energii z zielonymi „filarami” na końcach, wymagając ruchu po stronie. Pusta wysyła salwy śmiertelnych sfer, co skłoniło cię do sprintu i odchylenia ich jak piłki tenisowe. Revenant, przypominający Huncwot, jest niewrażliwy, dopóki nie sparkujesz jego zielonych czaszek.

Z każdym demonem wymagającym unikalnej pracy nóg, wprowadzenie nowych wrogów wydaje się bezproblemowe. Agaddon Hunter i Komodo stanowią wyzwanie z ich intensywnymi atakami w zwarciu, ale do tego czasu jesteś przyzwyczajony do dostosowania swoich ruchów i reakcji. Nie było tak w przypadku Maraudera, ponieważ mechanika Eternal koncentrowała się na dopasowywaniu broni do wrogów, a nie na taktyce pozycjonowania i reakcji potrzebne dla Maraudera.

Problem Maraudera nie był jego projektem, ale nieoczekiwana natura, na którą gracze nie byli gotowi. DOOM: The Dark Ages przygotowuje Cię do podobnych wyzwań, czyniąc mechaniki opartej na reakcji podstawową częścią gry, a nie nagłym zwrotem. Ta zmiana oznacza, że ​​wyzwanie jest mniej intensywne - okno parry jest bardziej wybaczające niż błysk oka Maraudera, nawet przy wyższych trudnościach. Jednak podstawowa koncepcja Hunudera - synchronizująca z wrogiem, czekając na odpowiedni moment i uderzający, gdy pojawia się zielone światło - realizuje integralną część każdej walki. DOOM: The Dark Ages oferuje świeże spojrzenie na te pomysły, ale są one niewątpliwie obecne. Stoisz i walczysz.